اثر محلول پاشی متانول در مراحل رشدی بر صفات مرتبط با دانه در رقم ILC482 نخود

به منظور بررسی اثرات محلول­ پاشی متانول بر صفات مرتبط با دانه در نخود، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک­ های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال زراعی 1390 در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز اجرا شد. تیمار­های آزمایشی شامل مراحل مختلف محلول ­پاشی متانول در 3 سطح (مراحل رشـد رویشی، زایشی و رویشی و زایشی) به عنوان عامل اصلی و محلول ­پاشی متانول در غلظت­ های 5، 10، 15، 20، 25 و 30 درصد حجمی متانول و عدم محلول ­پاشی (شاهد) به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج تجزیه واریانس صفات نشان داد که بین اثر متقابل مرحله محلول­ پاشی و غلظت محلول­ پاشی از لحاظ صفات تعداد دانه در بوته، وزن صد دانه، عملکرد دانه در واحد سطح، سرعت پر شدن دانه و شاخص برداشت اختلاف معنی ­داری وجود داشت. محلول­ پاشی متانول در مرحله زایشی منجر به کاهش عملکرد دانه تولیدی گردید، ولی این محلول­ پاشی در مراحل رویشی و هر دو مرحله رویشی و زایشی بر صفات مرتبط با دانه و درنتیجه میزان دانه تولیدی توانست اثر مثبتی نشان دهد. این اثر مثبت بر تعداد و وزن صد دانه معنی­ دار بود. بیشترین عملکرد دانه در واحـد سطح با 2460 کیلوگرم در هکتـار متعلق به محلول­ پاشی متانول با غلظت 20 درصد حجمی متانول در هر دو مرحله رشد رویشی و زایشی بود که افزایشی معادل 13.5 درصد نسبت به شرایط عدم محلول­ پاشی نشان داد.